ZATRUTA WODA INTRONIZACJI...

Płynie Wisła, płynie po polskiej krainie… tym ra­zem zatruta woda popłynęła z Warszawy do Krakowa. Postmodernistyczny przekaz medialny o Intronizacji ukazał się w wiadomościach Katolickiej Agencji Informacyj­nej (aw, mp/kw, Warszawa, 2009-11-23).

Jak zwykle, postmodernistyczne widzenie świata nie odróż­nia córki od matki ani nogi od głowy i nie pierwszy już raz KAI serwuje katolikom informacyjną papkę za­prawioną trucizną diabelskiej przewrotności, mieszając w mikserze poprawności politycznej pojęcia i fakty nie­mające z sobą nic wspólnego. W jakim celu? A właśnie w tym celu, by robić wierzącym wodę z mózgu, w do­datku zatrutą perfidnym kłamstwem.

* * *

KAI, powołując się na słowa abpa Andrzeja Dzię­gi, wypowiedziane w Katedrze Poznańskiej w Uro­czystość Chrystusa Króla Wszechświata, że ponowne ogłoszenie Chrystusa Królem Polski nie będzie moż­liwe, dopóki politycy nie przestaną traktować tego in­strumentalnie – stwierdza, że Aktu Intronizacji doko­nano w Polsce już trzykrotnie. Aby było jasne, o jaki akt chodzi (bo początkowo brak jest doprecyzowa­nia), dodaje, że trzeci raz uznania Jezusa Królem Pol­ski dokonał Prymas Tysiąclecia, abp Stefan Wyszyński 28 października 1951 roku.

Kłamie abp Andrzej Dzięga, mówiąc, że ponowne ogłoszenie Chrystusa Królem Polski nie będzie możliwe. Kłamie KAI, twierdząc, że w Polsce Aktu Intro­nizacji Jezusa Króla Polski dokonano już trzykrotnie. Kłamią wspólnie w tym celu, by sprawę Intronizacji Jezusa Króla Polski ukazać społeczeństwu nie jako pa­lącą potrzebę naszego czasu, lecz jako rzecz bez zna­czenia, bo dokonaną już w przeszłości trzykrotnie.

Tak się dobrze składa, że w poprzednim numerze Biuletynu „Samorządna Polska” (nr 7) zamieściliśmy in extenso te trzy wymienione przez KAI akty, a każdy z nich nosi tytuł Akt poświęcenia Polski Najświętsze­mu Sercu Jezusa, gdyż Polska została już trzykrotnie przez Episkopat Polski poświęcona Sercu Jezusa. Na­tomiast nigdy w historii Narodu Polskiego i w historii Kościoła w Polsce nie dokonano Aktu Intronizacji Je­zusa na Króla Polski.

Właśnie na zmiksowaniu z sobą tych dwóch róż­nych pojęć zasadza się przewrotność ludzi kłamstwa. Bo dla „miksiarzy” nic nie znaczy, że jak odległy jest wschód od zachodu, tak odległe są od siebie Akt Po­święcenia Sercu Jezusa, zamiennie zwany Aktem In­tronizacji Serca Jezusa i Akt Intronizacji Jezusa na Króla Polski. Pierwszy stanowi wypełnienie żądania Pana Jezusa skierowanego do Kościoła powszechnego w 1675 roku za pośrednictwem św. Małgorzaty Marii Alacoque, który między innymi dotyczy wezwania do poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusa w zamian za udzielenie licznych łask potrzebnych grzesznikom w godzinie śmierci oraz wylanie hojnego błogosławień­stwa na osoby i kraje uczestniczące w tym akcie. Akty w tym duchu, jak wspomniałem powyżej, już trzykrot­nie były dokonane w Polsce zapewne ku zadowoleniu Nieba.

Obecnie jednak Pan Jezus poprzez Sł.B. Rozalię Celakównę żąda od Polski, by dokonała Aktu Introni­zacji Jego na Króla Polski, i to nie w jednym miejscu, ale w całej Polsce, i nie tylko ma on być dokonany przez Episkopat Polski, ale także przez władze poli­tyczne Polski:

Od dokonania Aktu In­tronizacji Jezusa na Króla Polski Pan Bóg uzależnia ocalenie Polski, co zobaczyła Rozalia w przeżyciu mis-tycznym - wizja pękniętego globu i lawy pochłaniającej państwa Europy Zachodniej, podczas której usłyszała Boże oświadczenie: Te państwa ostoją się tylko, które Mię uznają swym Królem…

W Akcie Intronizacji Jezusa na Króla Polski cho­dzi więc o przywrócenie Bogu należnego Mu miejsca w Narodzie jako jedynemu władcy. Ponadto chodzi o podporządkowanie prawom Bożym życia naszego Narodu – są to warunki naszego ocalenia podyktowa­ne nam w formie swoistego ultimatum. Dlatego też ludzie, którzy nie sprzedali się diabłu, zdają sobie sprawę, że uratować Polskę i świat przed karą może tylko powrót Polski i narodów pod władzę Jezusa Króla nieba i ziemi.

Widać z powyższego wyjaśnienia, jak odmienny jest Akt Poświęcenia się Sercu Jezusa od Aktu Intronizacji Jezusa na Króla Polski. Ruch Obrony Rzeczpospolitej „Samorządna Polska” od kilku lat prowadzi, można powiedzieć, rozpaczliwe działania, by przekonać ludzi wierzących, pasterzy i polityków do dokonania Aktu Intronizacji Jezusa na Króla Polski. Od samego począt­ku osoby zaangażowane w tak rozumianą Intronizację napotykają na opór jej przeciwników – jakiego są oni ducha, chyba nie trzeba nikomu tłumaczyć. Przeraża tylko świadomość, że przeciwnicy Jezusa Króla Polski znajdują się także pośród hierarchii Kościoła katoli­ckiego w Polsce i w takich organach Episkopatu Polski jak KAI, co widać po załączonym komunikacie. Leje się z niego bez przerwy mętna, zatruta woda kłamstwa, półprawd, uproszczeń i przeinaczeń. Autorzy tego teks­tu usilnie starają się zmiksować p. Ewę Nosiadek i pro­pagowaną przez nią Intronizację Najświętszego Serca Jezusa (nazwa ta jest synonimem nazwy: Akt Poświę­cenia się Sercu Jezusa) z organizacjami dobijającymi się o Intronizację Jezusa na Króla Polski i z podejmo­wanymi przez nie działaniami.

Z mętnej informacji KAI wynika, że w Polsce ist­nieje dziesięć grup intronizacyjnych, do których nale­ży 641 członków. Nie mówi się, że są to Wspólnoty Intronizacyjne Najświętszego Serca Jezusa – efekt działalności p. Ewy Nosiadek. Nie wspomina się nato­miast o potężnym ruchu społecznym, który domaga się Intronizacji Jezusa na Króla Polski. W dalszej części komunikatu umieszczono jakieś reminiscencje z podej­mowanych kiedyś działań w tym kierunku przez 70 po­słów AWS-u, aby wykazać zaangażowanie polityków w Dzieło Intronizacji Jezusa na Króla Polski, co dla liberałów jest pewnie czynem świętokradczym. Tym­czasem takich akcji i o wiele poważniejszych, jak np. podjęte całkiem niedawno starania na forum parlamen­tu o nadanie na drodze uchwały przez Sejm RP Panu Jezusowi tytułu Jezus Król Polski, było bardzo dużo. A właśnie podejmowanie Intronizacji Jezusa na Króla Polski przez polityków całkowicie jest po myśli i woli Pana Jezusa Króla, który domaga się, by Aktu tego do­konała także władza polityczna Polski.

Jedynie sensowną rzecz w komunikacie KAI stanowi fragment wywiadu z p. Ewą Nosiadek, która stwierdza zgodnie z prawdą, że kult Najświętszego Serca Pana Jezusa rozpowszechnił się bardzo w całym Kościele, zaś oddawanie się (poświęcenie się ) Jego Sercu – osób indywidualnych, całych rodzin czy społeczności jest jedną z najbardziej roz­powszechnionych form pobożności w Kościele. Tym kultem zajmuje się p. E. Nosiadek oraz Wspólnoty Intronizacyjne Najświętszego Serca Jezusa, których jest moderatorem.

Cała pozostała treść tej informacji, to bajanie i mieszanie misji św. Marii Małgorzaty Alacoque z misją Sł.B. Rozalii Celakówny. To sprowadzanie do wspólnego mianownika Intronizacji Serca i Intronizacji Pana Jezusa na Króla Pol­ski, to mówienie o Intronizacji Jezusa Króla, ale pomijanie milczeniem organizacji, które faktycznie tą sprawą się zaj­mują. Oszustwo sączące się od pierwszego stwierdzenia, że w Polsce już trzykrotnie dokonano uznania Pana Jezu­sa Królem Polski, niczym brudna woda cieknie z całego tego tekstu i rozlewa się po całej Polsce. Dotarła ona już do Krakowa i zapaskudziła „Źródło”. Bowiem „Źródło –Tygodnik Rodzin Katolickich” wydawany w Krakowie bezkrytycznie przedrukował w nr 49/2009 rewelacje KAI (zał. nr 2). Dziwić się należy klakierskiej postawie redakto­rów tego pisma, którzy przecież dobrze powinni znać spra­wę Intronizacji, choćby z tej racji, że w Krakowie od 15 lat toczy się proces kanonizacyjny Sł.B. Rozalii Celakówny. To tu, w Krakowie, jej misja ma się dopiero wypełnić, gdy nasz Naród, w stolicy królów polskich, przygotuje Jezuso­wi tron i ogłosi Go Królem Polski.

prof. dr hab. inż. Stanisław Kasprzyk

Źródło: Biuletyn "Samorządna Polska" nr 8 (2009)